۱۶۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۱۸

کانون حقیقت دهن بسته ما بود
قانون درستی، دل بشکسته ما بود

صیاد از آن رخصت پرواز به ما داد
چون باخبر از بال و پر بسته ما بود

از هر دو جهان چشم به یک چشم زدن بست
آزاد ز بس خاطر وارسته ما بود

هر پست سزاوار سردار نگردید
این منزلت و مرتبه شایسته ما بود

اسرار جهان روشن از آنست بر ما
چون مظهر آئینه، دل خسته ما بود

انگشت قضا نامه گیتی چون ورق زد
سر دفتر آن مسلک برجسته ما بود
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.