هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از عشق و دلدادگی خود به معشوق سخن می‌گوید. او از فداکاری، تسلیم و عشق بی‌قید و شرط خود صحبت می‌کند و بیان می‌دارد که حاضر است برای معشوق همه چیز را فدا کند، حتی جان خود را. شاعر همچنین از زیبایی‌های معشوق و تأثیر عمیق او بر زندگی خود می‌گوید و اعلام می‌کند که هرگز از عشق او دست نخواهد کشید.
رده سنی: 16+ این متن حاوی مفاهیم عمیق عاشقانه و احساساتی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند فداکاری و تسلیم مطلق ممکن است نیاز به بلوغ فکری و تجربه بیشتری داشته باشد تا به درستی درک شود.

غزل شمارهٔ ۲۰۳

دست با تو در کمر خواهیم کرد
قصد آن تنگ شکر خواهیم کرد

در سر زلف تو سر خواهیم باخت
کار با تو سر به سر خواهیم کرد

چون لب شیرین تو خواهیم دید
پای کوبان شور و شر خواهیم کرد

چون ز چشمت تیرباران در رسد
ما ز جان خود سپر خواهیم کرد

از دو عالم چشم بر خواهیم دوخت
چون به روی تو نظر خواهیم کرد

در غم عشق تو جان خواهیم داد
سر در آن از خاک بر خواهیم کرد

چون بر سیمینت بی زر کس ندید
هر زمان وامی دگر خواهیم کرد

تا بر سیمین تو چون زر بود
کار خود چون آب زر خواهیم کرد

با جنون عشق تو خواهیم ساخت
ترک عقل حیله‌گر خواهیم کرد

هر سخن کانرا تعلق با تو نیست
آن سخن را مختصر خواهیم کرد

در همه عالم تو را خواهیم یافت
گر همه عالم سفر خواهیم کرد

گرچه هرگز نوحهٔ ما نشنوی
نوحه هر دم بیشتر خواهیم کرد

تا تو بر ما بگذری گر نگذری
خویشتن را خاک درخواهیم کرد

بر سر کوی وفا سگ به ز ما
گر ز کوی تو گذر خواهیم کرد

چون تو می‌خواهی نگونساری ما
ما کنون از پای سر خواهیم کرد

در قیامت با تو خواهد بود و بس
هرچه از ما خیر و شر خواهیم کرد

هرچه آن عطار در وصف تو گفت
ذکر دایم را ز بر خواهیم کرد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۰۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۰۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.