هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از روزی می‌گوید که مانند سبزه از خاک سر برآوردند و مانند لاله از غم آه کشیدند. سپس از غم و اندوهی می‌گوید که باعث شد مانند غنچه دلتنگ شوند و در نهایت مانند گل در چمن، جامه جان خود را پاره کنند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و شاعرانه است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند 'جامه جان چاک زدیم' نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۳۰۷
آن روز که چون سبزه سر از خاک زدیم
چون لاله ز داغ آه غمناک زدیم
گشتیم چو غنچه بسکه از غم دلتنگ
چون گل به چمن جامه جان چاک زدیم
چون لاله ز داغ آه غمناک زدیم
گشتیم چو غنچه بسکه از غم دلتنگ
چون گل به چمن جامه جان چاک زدیم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
