هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از دردها و رنج‌های عاشقانه خود می‌گوید. او از شمع‌های سوخته در خانه غم، داغ‌های عشق، جفاهای معشوق، و پیمان‌شکنی‌ها سخن می‌گوید. با وجود همه این رنج‌ها، شاعر همچنان به عشق پایبند است و حتی از دوری از جمع‌های مختلف به دلیل دیدارهای مکرر ابرهای غم (سحاب) احساس رضایت دارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عمیق عاشقانه و رنج‌های روحی است که درک آن‌ها برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۳۱

سوزد هزار شمع به بیت الحزن مرا
زین داغها که از تو فروزد به تن مرا

خواهم ز دلبران جفا پیشه داد دل
یک چند دل اگر بگذارد به من مرا

ناصح بدست دل بگذار اختیار من
یا وارهان ز دست دل خویشتن مرا

پیمان ز بد گمانی من هر گهی شکست
افزود مهر آن بت پیمان شکن مرا

دستی که باشدم به گریبان چه می کنی
روزی که باشد از تو به جیب کفن مرا

شادم که پا ز انجمن این و آن کشید
از بس (سحاب) دید به هر انجمن مرا
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.