آن چه شمعی است فروزنده رخ یار من است
آن چه روشن نه از آن شمع شب تار من است

آن چه ناز تو فزون می کند و رحم تو کم
اثر صبر کم و ناله ی بسیار من است

آن چه از کار کسان عقده گشاید لب توست
آن چه آسان نشود هرگز از آن کار من است

غمگسارم تویی و بی تو چنانم که کنون
دشمن من به غم عشق تو غم خوار من است

سیر شد چرخ جفا پیشه ز آزردن من
وان جفا پیشه همان در پی آزار من است

واقف از حال درون چون نشود دلبر من
جای او در دل و دل واقف اسرار من است

کیست گفتم که به بازار محبت خجل است
کآورد جان به بها گفت خریدار من است

روی بیداری و خواب آن چه ندیده است (سحاب)
دیده ی بخت من و دیده ی بیدار من است

«سحاب اصفهانی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir