میل رفتن گر از آن گوشه ی بامم باشد
لذت سنگ جفای تو حرامم باشد

کشتنی باشد و خون ریختنی تا امروز
دل خود کام ترا میل کدامم باشد

خوش بود وصل تو بی مدعی ای ماه تمام
چه شود دگر شبی این عیش تمامم باشد

گفتمش سر و قدت همچو قد سرو سهی است
گفت آنهم خجل از طرز خرامم باشد

آشیانم خوش و صحن چمنم دلکش لیک
نه چو کنج قفس و حلقه ی دامم باشد

او در اندیشه ی منع نگه گاه بگاه
من مسکین طمع وصل مدامم باشد

گفت سر گشته چنین تا به که ئی همچو (سحاب)
گفتمش تا بکف عشق زمامم باشد