۱۹۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۲۴

با من فلک هزار جفا هر زمان کند
آری سپهر آنچه تو خواهی همان کند

با هر که مهربان شود او را کند هلاک
زین ره مگر فلک به منش مهربان کند

ز آسیب حادثات زمان آنزمان کسی
دوری کند که دوری از اهل زمان کند

باید فراق روی تو را خواست ز آسمان
چون بر خلاف خواهش کس آسمان کند

خوش آن که دولت ابدی رو کند به او
یعنی که رو به درگه پیر مغان کند

پیش تو مدعی کند اظهار شوق من
شاید به این وسیله تو را بدگمان کند

آزار من بقصد جفا می کند (سحاب)
اما بهانه این که مرا امتحان کند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.