هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه از عشق نافرجام، درد هجران، وصف معشوق و رنج‌های عاشق سخن می‌گوید. شاعر از جذبه‌های عشق، بی‌وفایی معشوق و دل‌بستگی خود می‌نالد و حالتی از سردرگمی و پریشانی را به تصویر می‌کشد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه‌ی پیچیده، احساسات عمیق و اشارات به رنج عشق است که درک آن برای نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار بوده و مناسب مخاطبان با درک ادبی و عاطفی بالاتر می‌باشد.

شمارهٔ ۱۳۱

هر کجا کو به چنین خط و چنان خال رود
چه عجب گردل خلیقش بدنبال رود

همه اطفال روند از پی دیوانه مگر
دل دیوانه ی من کز پی اطفال رود

با همه سنگ جفای تو ز بامت هر گه
قصد پرواز کنم قوتم از بال رود

جذبه ی عشق چو خواهد اثر خویش کند
دل شیرین ز کف از دیدن تمثال رود

بی تو یک لحظه مرا میگذرد سالی و آه
که به هجران توام مه گذرد سال رود

بگدائی درو نقد غمت نازم من
هر کجا قصه ی جاه و سخن مال رود

با سر زلف پریشان تو هرگز نشود
که به عهد تو پریشانی از احوال رود

کاش میداشت (سحاب) آگهی از روز نخست
کز سر کوی تو باید به چنین حال رود
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.