هر جا که غمی بر دل غمگین من آمد
مانند غریبی است که دور از وطن آمد

یا رب ز پی اشک که آید به مزارم
شمعی که ندانم ز کدام انجمن آمد

باید ز رقیبان سخنی گفت به ناچار
تا لعل سخن گستر او در سخن آمد

پیمانه پی تو به بسی بشکنم اما
وقتی که ز پی ساقی پیمان شکن آمد

شرمنده (سحاب) از قدو رخسار تو گردد
هر جا به میان قصه ی سرو و سمن آمد