گرز آن که فغانی ز دل زار برآرم
کام دل زار از تو دل آزار برآرم

از آبله ی پا به ره وادی عشقت
هر گام چه گلها که زهر خار برآرم

خواهم که دل از روزن روی تو ببیند
گر تیر تو از سینه ی افگار برآرم

از حد نگذشته است جفا کاری گردون
وقت است که یک آه شرر بار برآرم

با اشک شب هجر و نگاه شب وصلت
چون آرزوی دیده ی بیدار برآرم

تا در ره عشق تو بسر خاک توان کرد
کو فرصت آنم که زپا خار برآرم

دانم که حجاب من و معشوق (سحاب) است
روزی که سر از پرده ی پندار برآرم