با جفا جوی او مشکل شود دمساز من
ور کسی از عاشقان باوی بسازد باز من

هر دو تا داریم چون در پرده دارم راز من
غمزه ی خون ریز یار و دیده ی غماز من

از رقیبم گوئیا نشناخت امشب کاین قدر
نیستم در بزم او شایسته ی اعزاز من

کیست شیری خشمگین در رهگذار مورتو؟
چیست صیدی ناتوان در چنگل شهباز من؟

بوسه ای کردم طلب از لعل یار و عاقبت
شد دل ماهر دو خون از عجز او از ناز من

چون کسی از لذت سنگ جفایت بگذرد؟
گیرم از بام تو دارم قوت پرواز من

چون نکردم دعوی پرهیزگاری با کسی
هر کسی از تقوای زاهد گفت گفتم باز من

چون (سحاب) امروز در شیرین زبانی میکنم
ادعای ساحری او دعوی اعجاز من