۱۴۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲

هر لحظه دل از یکی است خشنود مرا
گویی بت تازه ایست مقصود مرا

ای کاش فزون نبود دلبر ز یکی
با آنکه هزار دل فزون بود مرا
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.