هوش مصنوعی:
شاعر بیان می‌کند که هرچه یارش در بزم شبانه بیشتر به او توجه کرد، غمش بیشتر شد و مانند شمع ذوب شد. او متوجه شد که یارش با وجود لطف زیاد، غریبه‌شناس است و در واقع او را نشناخته است.
رده سنی:
16+
این شعر دارای مفاهیم عاطفی پیچیده و غمگینانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، درک ظرافت‌های شعر کلاسیک فارسی معمولاً به سطحی از بلوغ فکری و تجربه نیاز دارد.
شمارهٔ ۳
هر قدر به بزم دوش بنواخت مرا
از آتش غم چو شمع بگداخت مرا
کز لطف زیاد یار بیگانه شناس
معلوم بشد که هیچ نشناخت مرا
از آتش غم چو شمع بگداخت مرا
کز لطف زیاد یار بیگانه شناس
معلوم بشد که هیچ نشناخت مرا
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
