هوش مصنوعی: این متن به بیان ویژگی‌های عشق و عاشقی می‌پردازد. در آن، عشق به عنوان مفهومی فراتر از زمان، مکان و شرایط توصیف می‌شود که در آن تفاوت‌هایی مانند پیر و جوان، سود و زیان، بالا و پایین، و حتی زندگی و مرگ معنای خود را از دست می‌دهند. عشق به عنوان نیرویی یکسان‌ساز و فراتر از محدودیت‌های دنیوی معرفی می‌شود.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند خون ریختن در راه عشق یا سوزاندن و ساختن یار ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب یا گیج‌کننده باشد.

غزل شمارهٔ ۳۲۴

عشق را پیر و جوان یکسان بود
نزد او سود و زیان یکسان بود

هم ز یکرنگی جهان عشق را
نوبهار و مهرگان یکسان بود

زیر او بالا و بالا هست زیر
کش زمین و آسمان یکسان بود

بارگاه عشق همچون دایره است
صد او با آستان یکسان بود

یار اگر سوزد وگر سازد رواست
عاشقان را این و آن یکسان بود

در طریق عاشقان خون ریختن
با حیات جاودان یکسان بود

سایه از کل دان که پیش آفتاب
آشکارا و نهان یکسان بود

کی بود دلدار چون دل ای فرید
باز کی با آشیان یکسان بود
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۲۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.