هوش مصنوعی:
شاعر از درد فراق و آرزوی وصال یار می‌گوید و دلش از خارهای فراق می‌نالد، امیدوار است که روزی گل‌های وصال به بار بنشینند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که درک عمیق‌تر آن نیاز به بلوغ عاطفی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر چالش‌برانگیز باشد.
شمارهٔ ۱۴۳
بستان دلم همیشه نار آرد بار
وز گلبن وصل یار خار آرد بار
نالد دل ... در خار فراق
باشد که گل وصال بار آرد بار
وز گلبن وصل یار خار آرد بار
نالد دل ... در خار فراق
باشد که گل وصال بار آرد بار
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
