هوش مصنوعی:
باد بهار وزیده و جهان را دوباره زیبا و سرسبز کرده است. گوینده با نگاه به گل‌های چمن، نور و زیبایی را در چهره‌ی آن‌ها می‌بیند.
رده سنی:
همه سنین
این متن یک شعر ساده و زیبا درباره‌ی طبیعت و بهار است که هیچ محتوای نامناسبی ندارد و برای همه‌ی سنین قابل درک و لذت‌بردن است.
شمارهٔ ۱۵۴
آن باد بهار بین که برخاست دگر
وز نو چمن جهان بیاراست دگر
اندر چمن گل چو نظر می کردم
در چهره او چو نور پیداست دگر
وز نو چمن جهان بیاراست دگر
اندر چمن گل چو نظر می کردم
در چهره او چو نور پیداست دگر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
