هوش مصنوعی: شاعر از احساس شرم و خجالت خود در برابر زیبایی چشم‌های معشوق سخن می‌گوید و آن را با نمک در ریش و فریاد به بیگانه و خویش مقایسه می‌کند. همچنین، از مقایسه چشم معشوق با نرگس در بستان و سرافکندگی ناشی از آن یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و ادبی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۲۹۲

لعلت نمکی در دل ریش افکنده
فریاد به بیگانه و خویش افکنده

چون چشم تو دید نرگس اندر بستان
از خجلت و شرم سر به پیش افکنده
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.