هوش مصنوعی: این شعر به عشق و رنج‌های آن می‌پردازد و از ناعادلانه بودن دنیا و فریبندگی معشوق سخن می‌گوید. شاعر از غفلت دیگران نسبت به زیبایی معشوق و از دست دادن جان در راه عشق اظهار تاسف می‌کند. همچنین، به مقایسه‌ای بین محفل عشق و دل غمگین طبیب اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاشقانه و انتقادی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات مانند 'مرده دلان' و 'صیدگه' نیاز به بلوغ فکری برای درک کامل دارند.

شمارهٔ ۴۷

عاشقان را نگر از خاره تنی ساخته اند
که به بیداد چو تو دلشکنی ساخته اند

بحذر باش درین بزم که جادو نگهان
کار ما مژه برهمزدنی ساخته اند

غافلند از گل رخسار تو ای رشگ چمن
بلبلانی که به خار چمنی ساخته اند

خورم افسوس باین مرده دلانی که ز کف
داده جان را و بفرسوده تنی ساخته اند

آهوانی که درین صید گهند از هرگام
بخدنگ چو تو ناوک فکنی ساخته اند

محفل عشق کجا و دل غمناک طبیب
ای خوش آنان که به بیت الحزنی ساخته اند
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.