هوش مصنوعی: این شعر بیانگر درد و رنج عاشقانه، فراق، و تجربیات روحی و عاطفی شاعر است. شاعر از فراق، غم، عشق، جنون، و رهایی از تعلقات دنیوی سخن می‌گوید و احساساتی عمیق مانند ناامیدی، ملامت، و سرمستی عشق را به تصویر می‌کشد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عمیق عاطفی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده یا سنگین باشد. همچنین، برخی مفاهیم مانند جنون، ملامت، و رنج عشق نیاز به درک بالاتری از زندگی و تجربیات انسانی دارند.

شمارهٔ ۷۰

مائیم و فراق دیده ای چند
بار غم دل کشیده ای چند

وارسته زنام و فارغ از ننگ
از دام بلا رمیده ای چند

از شور جنون بکوه و صحرا
سیلاب صفت دویده ای چند

از بخت سیه ز زندگانی
چون شمع، طمع بریده ای چند

صدبار بکوچه ملامت
چون اشگ بسر دویده ای چند

در گوشه غم هزار ناله
از پرده دل شنیده ای چند

از باده عشق گشته سرمست
در میکده آرمیده ای چند

از بیم فریب عقل بر خویش
افسوس جنون دمیده ای چند

ازمزرع عشق دانه خورده
از دام هوس رمیده ای چند

پیراهن خود برنگ لاله
در خون جگر کشیده ای چند

افسوس طبیب روزگارت
شد تیره ز نور دیده ای چند
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.