هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه و غزل‌گونه است که از عشق ناکام، حسرت دیدار معشوق، و رنج‌های عاشق سخن می‌گوید. شاعر از نگاه معشوق، غیرت، و دردهای دل شکسته می‌نالد و تأکید می‌کند که هیچ‌کس توان تحمل این عشق و رنج‌ها را ندارد.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه عمیق و حسرت‌بار است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ۹۳
هر چند بر آن عارض گلگون نگرد کس
دل میکشدش باز که افزون نکرد کس
کو طاقت نظاره بزمی که بود یار
همصبحت اغیار وزبیرون نگرد کس
خسرو نگران بر رخ شیرین وزغیرت
فرهاد نخواهد که به گلگون نگرد کس
زین پیش چه حاصل که بحالم نظرت بود
باید که باین خسته دل اکنون نگرد کس
هیهات که بر سر و روان دیده گشاید
در جلوه گر آن قامت موزون نگرد کس
از حسرت دیدار تو گرجان بسپارد
بر روی تو از شرم دگر چون نگرد کس
آنجا که سخن می رود از سر محبت
تا چند ترا گوش بافسون نگرد کس
داغ دلش از آه جگر سوز طبیبست
هر لاله که بر دامن هامون نگرد کس
دل میکشدش باز که افزون نکرد کس
کو طاقت نظاره بزمی که بود یار
همصبحت اغیار وزبیرون نگرد کس
خسرو نگران بر رخ شیرین وزغیرت
فرهاد نخواهد که به گلگون نگرد کس
زین پیش چه حاصل که بحالم نظرت بود
باید که باین خسته دل اکنون نگرد کس
هیهات که بر سر و روان دیده گشاید
در جلوه گر آن قامت موزون نگرد کس
از حسرت دیدار تو گرجان بسپارد
بر روی تو از شرم دگر چون نگرد کس
آنجا که سخن می رود از سر محبت
تا چند ترا گوش بافسون نگرد کس
داغ دلش از آه جگر سوز طبیبست
هر لاله که بر دامن هامون نگرد کس
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
