هوش مصنوعی:
شاعر از درد فراق و جدایی می‌گوید، اما در عین حال از خیال معشوق و یاد او در شب آرامش می‌گیرد. او شاگردی معشوق را مایهٔ پیشرفت و استادی خود می‌داند و با وجود غم فراق، در این غم شادی می‌یابد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و صنایع ادبی ممکن است برای سنین پایین‌تر قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۱۳
بر من ز فراقت ار چه بیدادیهاست
دل را به شب از خیالت آزادیهاست
شاگردی تو مایه استادیهاست
شادم به غمت که در غمت شادیهاست
دل را به شب از خیالت آزادیهاست
شاگردی تو مایه استادیهاست
شادم به غمت که در غمت شادیهاست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
