هوش مصنوعی: شاعر از دیدن چهره و زلف معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که نگاه به این زیبایی‌ها آرزوی جان است. او توصیف می‌کند که چشمان معشوق جهانی را متحیر می‌سازد و زلف‌های پریشان او نشان‌دهنده آشفتگی حال جهان است.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و عرفانی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه بیشتری نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

شمارهٔ ۲

ای دیده در آن شکل و شمایل نظری کن
گر زآنکه تو را آرزوی دیدن جانست

روئیست در آن چشم جهانی متحیر
زلفی که پریشانی احوال جهانست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.