هوش مصنوعی:
این متن به ویرانی ایران توسط یک فرد اشاره می‌کند که جان خود را به حکومت جدید سپرد، مشابه فراسیاب که جان خود را برای شهریار نو فدا کرد. همچنین، متن به ظهور یک سوار جدید در زمین یا آسمان اشاره دارد و توصیه می‌کند که روزگار را با شادی و خرمی بگذرانیم و از غم دوری کنیم.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم تاریخی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان کم‌سن قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژگان و استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱۰۸
آن کس که گشت ایران ویران بدست او
بسپرد جان بدولت بر شهریار نو
همچون فراسیاب کهن بود جان بداد
بر شهریار پور سیاوش بنار تو
آید چنو سوار دگر بر زمین اگر
آید در آسمان کهن کردگار نو
بگذار روزگار بشادی و خرمی
خسته شود ز غم دل خصمت بخار نو
بسپرد جان بدولت بر شهریار نو
همچون فراسیاب کهن بود جان بداد
بر شهریار پور سیاوش بنار تو
آید چنو سوار دگر بر زمین اگر
آید در آسمان کهن کردگار نو
بگذار روزگار بشادی و خرمی
خسته شود ز غم دل خصمت بخار نو
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
