هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه و پر از تصاویر شاعرانه است که از عناصر طبیعت مانند ماه، شکر، زهر، سرو و لاله برای بیان احساسات استفاده می‌کند. شاعر از عشق، جدایی و رنج‌های عاشقانه سخن می‌گوید و با استفاده از تضادها (مانند زهر و شکر) و تصاویر زیبا، احساسات خود را بیان می‌کند.
رده سنی:
15+
این متن دارای مفاهیم عاشقانه و استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، برخی از واژه‌ها و عبارات (مانند زهر و ستم) ممکن است برای سنین پایین نامناسب باشد.
شمارهٔ ۱۲۴
ای بگرد روز از شب قمر آورده
گرد مشگین بگرد قمر آورده
زان لعل شکر گفتار زهر آورده
هیچکس دیدی زهر از شکر آورده
سرو را مانی گلبرگ بر او رسته
سرو کی دیدی گلبرگ برآورده
ای ستم کرده و زنهار وفا خورده
دل من برده و رای سفر آورده
این بران وزن که استاد همی خواند
لاله را دیدی از مشک برآورده
گرد مشگین بگرد قمر آورده
زان لعل شکر گفتار زهر آورده
هیچکس دیدی زهر از شکر آورده
سرو را مانی گلبرگ بر او رسته
سرو کی دیدی گلبرگ برآورده
ای ستم کرده و زنهار وفا خورده
دل من برده و رای سفر آورده
این بران وزن که استاد همی خواند
لاله را دیدی از مشک برآورده
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فع
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
