اکنون که نشانهٔ ملامیم
وانگشت نمای خاص و عامیم

تا کی سر نام و ننگ داریم
زیرا که نه مرد ننگ و نامیم

در شهر ندا زنیم و گوییم
معشوقهٔ خویش را غلامیم

هم نام به باد داده هم ننگ
واندر طلب نشان و نامیم

لیکن شب و روز در خرابات
با رود وسرود و نقل و جامیم

واجب نبود نگار دیدن
زیرا که به کار ناتمامیم

دیوانه نه‌ایم حاش‌لله
با عقل و هدایت تمامیم

نیکوست وصال یار با فال
زیرا که درین چنین مقامیم

عطار وجود خود برون نه
چون دانستی که ناتمامیم