هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه بیانگر عشق و فداکاری شاعر به معشوق است. شاعر از درد فراق و عشق سخن می‌گوید و معشوق را به خاطر زیبایی و جذابیتش ستایش می‌کند. همچنین، او از ناتوانی خود در برابر جذبه‌های معشوق و تسلیم شدن در برابر او صحبت می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه عمیق و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند درد عشق و فراق نیاز به بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۵۹

جان نقش رخ تو بر بصر دارد
تن نیز غم تو بر جگر دارد

من خاک دل خودم که از عزت
خاک قدم تو تاج سر دارد

در خدمت تو زمانه معذور است
کز رحمت خویش بیشتر دارد

هر کاو رخ و زلف آنچنان بیند
کی دل دهدش که دیده بر دارد

پیش تو ز جان خبر نمیدارم
بررس ز خیال گاو خبر دارد

حال دل من ز من چه پرسی
زلف تو جواب خود ز بردارد

گر مینهدت اثیر می بینی
تن نه که از این دو صد دگر دارد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.