هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی است که در آن شاعر از عشق و درد عشق سخن می‌گوید. او عشق را به عنوان مرهم دل‌های اندیشمند و درمان دردهای روحی توصیف می‌کند. شاعر از وفاداری عاشقان و تأثیر عمیق عشق بر جان‌ها سخن می‌گوید و از عطار به عنوان کسی که آرزوی رهایی از بیهودگی دارد، یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۶۳۶

ای جگرگوشهٔ جگرخواران
غم تو مرهم دل افکاران

درد دردت علاج مخموران
درد عشقت شفای بیماران

در بیابان آرزومندیت
سر فدا کرده صاحب اسراران

غلغلی در فکنده تا به فلک
بر سر کوی تو وفاداران

بر سر کوه نفس در غم تو
رهزن خویش گشته عیاران

همه شب جز تو را نمی‌بینند
دیدهٔ نیم‌خواب بیداران

بر همه عاشقان جهان بفروش
که زبونند این خریداران

کشته‌ای تخم عشق در جانها
هین بباران ز چشم ما باران

جان عطار آرزومند است
برهانش از میان بیکاران
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۳۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.