هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غزل‌گونه، به زیبایی‌های معشوق و رنج‌های عاشق اشاره دارد. شاعر از زلف معشوق، لب‌های شیرینش، و جذابیت‌های او سخن می‌گوید و در عین حال از بی‌توجهی و رنج‌هایی که عاشق متحمل می‌شود، شکایت می‌کند. همچنین، از تشبیهات زیبا مانند مقایسه صورت معشوق با ماه و گل استفاده شده است.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند رنج عشق و تشبیهات ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد تا به درستی درک شود.

شمارهٔ ۱۷۶

گرد ماه از زلف عنبر می نهی
پیش جان از لعل شکر می نهی

حلقه در گوش دو زنجیر توام
از چه ام چون حلقه بر در می نهی

بر گل روی تو عشق آورده ام
هر دمم زان خار دیگر می نهی

چهره ی زردم بخون گردی نگار
سکه ها نیکو بر این زرمی نهی

با قد جلدی که در پرواز عشق
سست بالان را بد اندر می نهی
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.