چون گشت رخ چمن دل آرای
وقت است به عیش کن دلا، رای

بفزود جمال باغ، در ده
آن انده کاه شادی افزای

آراسته شد ز گل در و دشت
برخیز و صبوح را بیارای

آرایش جان می است و معشوق
یکساعت از این دو، برمیاسای

خط هوس از میانه بردار
گوی طرب از وجود بربای

پیش از تو ببین چه آس کشتند
در دور سپهر عمر فرسای