۲۰۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۱

ما را به همه عمر سلامی نکند دوست
تمکین درودی و پیامی نکند دوست

آید بر ما گه گه از روی ترحم
بنشیند و بسیار مقامی نکند دوست

صد عشوه و صد نادره و بذله بگویم
در پیش من آغاز کلامی نکند دوست

من بسته میان خدمت او را و مرا هیچ
یک روز گرامی چو غلامی نکند دوست

کرده ست مرا بنده و بس در عجبم من
کین بنده ی مسکین را نامی نکند دوست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.