هوش مصنوعی: شاعر از عشق و زیبایی معشوق سخن می‌گوید و از مردم می‌خواهد که عشق او را درک کنند. او معشوق را مانند آفتاب توصیف می‌کند و دیگران را در مقایسه با او ناچیز می‌شمرد. همچنین، شاعر هشدار می‌دهد که عشق همراه با اندوه، حسرت و خواری است و اگر می‌توانند، عاشق نشوند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه پیچیده است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار می‌باشد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند اندوه و حسرت ممکن است برای مخاطبان جوان نامناسب باشد.

شمارهٔ ۳۴

آرام دل مرا بخوانید
بر مردم چشم من نشانید

آوازه عشق من شنیدید
اندازه حسن او بدانید

چون صورت روی او بدیدید
الحمد وان یکاد خوانید

از دور در او نگاه کردن
انصاف دهید کی توانید

از دیده و جان و از دل و تن
این خدمت من بدو رسانید

ای خوبان او چو آفتابست
در جمله شما باو چه مانید

عشق انده و حسرتست و خواری
عاشق مشوید اگر توانید
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.