هوش مصنوعی: شاعر از ساقی می‌خواهد که با دادن شراب، مجلس را رونق بخشد، روح را تازه کند و عقل را به شادی وادارد. او از لذت نوشیدن، طرب و شادی‌های جمعی سخن می‌گوید و از زیبایی‌های طبیعت و نوشیدنی‌ها نیز یاد می‌کند.
رده سنی: 18+ این شعر به موضوع شراب و می‌گساری اشاره دارد که معمولاً برای مخاطبان بزرگسال مناسب است. همچنین، مضامین عرفانی و شادخواری آن ممکن است برای کودکان و نوجوانان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۸۲

ساقیا وقتست اگر ما را شرابی در دهی
مجلس ما را ز باده رونق دیگر دهی

روح قدسی را به آب زندگانی خوش کنی
عقل پر دل را به باد لاابالی بر دهی

از قدح بندی گران بر پای مستان بر نهی
وز طرب راهی سبک در لفظ رامشکر دهی

دست ما گه گه بدان شمشادوش سنبل بری
نقل ما نو نو از آن یاقوت گون شکر دهی

ما چو از خوی خوش خود در گلیم و در گلاب
سخت خرم باشد ار گلگون گلابی در دهی

ور ز مستی در شماره بوسه مان افتد غلط
بس که از سر داده ای این بار هم از سر دهی
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.