هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از انتخاب خود بین ملوک و دیگران سخن می‌گوید و بیان می‌کند که از کسانی که به خاطر کرم و هنر انتخاب شده‌اند بیزار است. او آرزو می‌کند که افکارش مانند طلا ارزشمند باشد، حتی اگر به خاطر طلا انتخاب شده باشد. در نهایت، چون وصال معشوق ممکن نشد، از آن دوری گزید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار می‌باشد.

شمارهٔ ۲۷

فرخنده جمال ملک و دین را
چون من ز ملوک برگزیدم

بیزارم ازین و آن که او را
بهر کرم و هنر گزیدم

رویم بادا فکار چون زر
گر خواجه برای زر گزیدم

وصلش چو مرا نگشت ممکن
پذرفتم و زان حذر گزیدم
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸ - در مدح صدرالدین بخواری؟
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.