هوش مصنوعی: شاعر در این متن به ستایش یزدان و پادشاه علوم می‌پردازد و اعلام می‌کند که با وجود بی‌مایگی، ارزشی برابر با طلا برای خاک پای او قائل است. او تأکید می‌کند که نه از روی حرص، بلکه از سر искренی، ستایش می‌کند. در غربت و برای تحصیل، شعر می‌گوید و آن را با دقت ارائه می‌دهد. همچنین، او به سلطان و برهان دو بیت پارسی و تازی تقدیم می‌کند و از آنها می‌خواهد که پس از اصلاح، آن را عرضه کنند. در پایان، شاعر بیان می‌کند که اگر صدر دین به طمع افتد، غرامت می‌پردازد و اگر به بدی قانع شود، شکرانه می‌دهد.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، استفاده از واژگان و اصطلاحات ادبی قدیمی ممکن است برای گروه‌های سنی پایین نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۲۸ - در مدح صدرالدین بخواری؟

ای که یزدان پادشاهت کرد بر ملک علوم
وین گواهی پیش یزدان روز محشر می دهم

خاک پایت گر بدست آید برای توتیا
با همه بی مایگی هم سنگ آن زر می دهم

حاش لله من نه آن مردم که هر جائی ز حرص
قصه حاجت به تأویل ثنا در می دهم

من در این غربت که آنرا عذر جز تحصیل نیست
گفته ام شعری ولیکن یک به یک بر می دهم

پارسی و تازیی سلطان و برهان را دو بیت
زین سوم انصاف فرمان تو سرور می دهم؟

بنگر و برخوان و چون اصلاح کردی عرضه کن
زانکه از شاخ درخت فضل این بر می دهم

صدر دین گر به طمع دارد غرامت می کشم
ور به بد قانع شود شکرانه برسر می دهم
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.