هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از درد فراق و عشق ناکام می‌گوید و بیان می‌کند که هیچ‌کس به اندازه او از این غم رنج نمی‌برد. او از سوز دل، اشک‌های بی‌پایان و درد بی‌درمانش سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که تنها مایه‌ی تسکینش، خود درد است.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاطفی عمیق و غم‌انگیز است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و زبان شاعرانه‌ی پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی دارد.
شمارهٔ ۱۱
کس را ز فراق نیست این غم که مراست
این سوز دل و دو چشم پرنم که مراست
وین کار نکو ز عشق درهم که مراست
جز مایه درد نیست مرهم که مراست
این سوز دل و دو چشم پرنم که مراست
وین کار نکو ز عشق درهم که مراست
جز مایه درد نیست مرهم که مراست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
