هوش مصنوعی: این شعر بیانگر همراهی همیشگی شاعر با غم و رنج است. او از دیرباز با غم همراه بوده و هیچگاه از آن جدا نشده است. شاعر به عشق و رنج‌های ناشی از آن اشاره می‌کند و خود را همواره در معرض بلا و الم می‌داند. او از فروتنی و نیاز خود سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که هرگز به دنبال کامرانی نبوده است.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه همراه با پرداختن به غم و رنج‌های وجودی، برای درک بهتر نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد. این متن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است.

شمارهٔ ۳۳

تا بوده ایم همدم غم بوده ایم ما
غم را ملازم همه دم بوده ایم ما

غم را ز من نبوده جدایی مرا ز غم
هر جا که بوده ایم بهم بوده ایم ما

پیش از وجود با غم لعل تو عمرها
همراز تنگنای عدم بوده ایم ما

تا بر کمان ابروی تو بسته ایم دل
دایم نشان تیر ستم بوده ایم ما

هرگز نگشته است کم از ما بلای تو
یک لحظه بی بلای تو کم بوده ایم ما

هر جا نهاده ایم قدم در ره نیاز
افتاده تر ز خاک قدم بوده ایم ما

یکدم نبوده ایم فضولی بکام دل
پیوسته مبتلای الم بوده ایم ما
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.