در دل باختلاط کسانم هوس نماند
یا بهر اختلاط درین دور کس نماند

بی داد بین کزین شکرستان دلفریب
طوطی رمید گرد شکر جز مگس نماند

بر باد رفت نرگس و نسرین این چمن
در عرصه مشاهده جز خار و خس نماند

چون نی درون سینه گره بست درد دل
پیش که دل کنیم تهی هم نفس نماند

از بزم ما کشید قدم شاهد مراد
بر آرزوی دیده و دل دسترس نماند

دل را بجان رساند غم تنگنای دهر
این مرغ را تحمل قید نفس نماند

برداشتم هوس چو فضولی ز هر چه هست
غیر از وصال دوست مرا ملتمس نماند