هوش مصنوعی: متن بالا درباره‌ی سختی‌ها و رنج‌های عشق و عاشقی است. شاعر بیان می‌کند که برای رسیدن به یار باید طعنه‌های دیگران را تحمل کرد و هیچ یاری بدون جفای دیگران نیست. همچنین، برای رسیدن به هر مقصودی باید رنج‌های زیادی کشید و در مسیر سفرهای زندگی محنت‌های بسیاری متحمل شد. عاشقان ناچارند بلای دیدن اغیار را تحمل کنند و گاهی باید از عشق دست کشید. در نهایت، شاعر از فضولی دنیا و تنگدلی ناشی از آن شکایت کرده و تصمیم به ترک این ویرانه‌ی خونخوار می‌گیرد.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عمیق عاشقانه و فلسفی است که ممکن است برای نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مضامین مانند رنج و محنت ممکن است برای گروه‌های سنی پایین سنگین باشد.

شمارهٔ ۱۷۲

طعنه اغیار بهر یار می باید کشید
یار باید طعنه اغیار می باید کشید

هیچ یاری بی جفای طعنه اغیار نیست
بهر یک گل محنت صد خار می باید کشید

هیج مقصودی میسر نیست بی آزار دل
بهر هر مقصود صد آزار می باید کشید

تا بدست آرد مسافر از منافع اندکی
در سفرها محنت بسیار می باید کشید

دیدن آغیار با یارست نوعی از بلا
عاشقان را این بلد ناچار می باید کشید

ترک کار عاشقی باید گرفتن بعد ازین
چند سرگردانی این کار می باید کشید

گر میسر هم شود عشاق را دیدار یار
انتظار وعده دیدار می باید کشید

محنت عالم فضولی کرد ما را تنگدل
پا ازین ویرانه خونخوار می باید کشید
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.