هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از عشق و محبت سخن می‌گوید و ارزش آن را در زندگی بیان می‌کند. او عشق را هنری می‌داند که تنها صاحبان نظر و ثابت‌قدم‌ها می‌توانند به آن دست یابند و از غم و اندوه عشق به عنوان نشانه‌ای از اصالت یاد می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از اصطلاحات و مضامین شعری ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.
شمارهٔ ۱۸۴
خوش آنکه غم سیمبری داشته باشد
وز غم همه دم چشم تری داشته باشد
صاحب نظر آنست که چون چشم گشاید
با ماه لقایی نظری داشته باشد
ثابت قدم آنست که غافل ننشیند
در کوی محبت گذری داشته باشد
هر بی خبری را چه کنم بنده آنم
کز حال دل من خبری داشته باشد
با هیچ هنر نیست پسندیده من کس
گر عشق بورزد هنری داشته باشد
سهلست فراغت سک آنم که همیشه
غمگین دل و خونین جگری داشته باشد
جان نذر غم عشق تو کردست فضولی
حاشا که خیال دگری داشته باشد
وز غم همه دم چشم تری داشته باشد
صاحب نظر آنست که چون چشم گشاید
با ماه لقایی نظری داشته باشد
ثابت قدم آنست که غافل ننشیند
در کوی محبت گذری داشته باشد
هر بی خبری را چه کنم بنده آنم
کز حال دل من خبری داشته باشد
با هیچ هنر نیست پسندیده من کس
گر عشق بورزد هنری داشته باشد
سهلست فراغت سک آنم که همیشه
غمگین دل و خونین جگری داشته باشد
جان نذر غم عشق تو کردست فضولی
حاشا که خیال دگری داشته باشد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
