هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی است که مخاطب را به ترک وابستگی‌های دنیوی و گذر از مادیات برای رسیدن به معشوق حقیقی دعوت می‌کند. شاعر از خواننده می‌خواهد از جان، هستی، جهان، و حتی آسمان و زمین بگذرد، به یقین برسد، و از گمان‌ها دوری کند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در متن برای درک و تجربه نیاز به بلوغ فکری دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با مضامین گذر از مادیات و رسیدن به معنویت ارتباط برقرار کنند.

شمارهٔ ۲۰۱

یار خواهی دلا ز جان بگذر
از همه هستی جهان بگذر

در جهان گر فراغتی باید
از جهان و جهانیان بگذر

دل منه بر سپهر خم قامت
همچو تیری ازین کمان بگذر

یاد گیر از سرشک و آه روش
ز زمین و ز آسمان بگذر

طالب یار باش و هر چه ترا
باز دارد ازان ازان بگذر

یک دل و یک زبان و یک رو باش
در یقین کوش و از گمان بگذر

از فضولی نصیحتی بشنو
از سر تیزی زبان بگذر
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.