هوش مصنوعی: این متن به درد و رنج عاشق در عشق اشاره دارد و بیان می‌کند که عاشق با وجود تمام سختی‌ها و ناملایمات، همچنان به معشوق وفادار است. معشوق از عاشق دوری می‌کند، اما دل عاشق همواره به او متمایل است. عاشق در جهان آرامش نمی‌یابد مگر در نزدیکی معشوق. اشک‌های عاشق مانند آبی است که دردهایش را رشد می‌دهد. تنها توفیق الهی می‌تواند مشکل عاشق را حل کند، نه تدبیر عقلانی. نور معشوق در همه جا می‌درخشد، اما دل نالایق عاشق اثری از آن نمی‌یابد. عاشق جز بلا از معشوق چیزی نمی‌خواهد، و این بلا هم اگر به وصال منجر نشود، دردناک است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۲۳۸

بود درد دل از سودای عشقت حاصل عاشق
چه حاصل چون نه آگاه از درد دل عاشق

ترا از میل عاشق هر زمان صد احتراز اما
دل عاشق بدان مایل که باشی مایل عاشق

نخواهد یافت در عالم فراغت هر کجا باشد
سر کوی تو می یابد که باشد منزل عاشق

ز دیده اشک می ریزد دمادم بر تن خاکی
نهال درد دل می پرورد آب و گل عاشق

مدد سازد مگر توفیق ارشاد جنون ور نی
به تدبیر خرد کی می گشاید مشکل عاشق

فروغ مهر معشوق است هر جا جلوه گر اما
نمی یابد اثر آه از دل ناقابل عاشق

فضولی جز بلا مقصود عاشق نیست از جانان
بلایی باشد آن هم گر نباشد واصل عاشق
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.