ز حد گذشت بدور تو بی قراری دل
مشو ز حال دل بی قرار من غافل

کسی که معتقد عشق نیست نیست کسی
مذاق نشأه عشق است قابل قابل

ز هر چه هست توانم برید میل ولی
نمی شود که نباشم بمهوشی مایل

مراست مشکلی از عشق و چشم آن دارم
که مشکلم بگشاید ز تو ولی مشکل

که کرد دعوی صبر و ثبات در عشقت
که چون نقاب گرفتی ز رخ نگشت خجل

حریم کعبه که بر ماست طوف آن واجب
ز شوق طوف درت مانده است پا در گل

فضولی از سر آن کو قدم منه بیرون
که هیچ جا نبود زین شریفتر منزل

«فضولی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir