با هر که غیرتست نگاهی نکرده ایم
ما را چه می کشی چو گناهی نکرده ایم

تا شعله برون نشود ز آتش درون
هرگز ز درد عشق تو آهی نکرده ایم

یارب چرا ز ماه و شان خالیست شهر
ماهیست ما نظاره ماهی نکرده ایم

جز نقد شوق و دولت عشق تو در جهان
هرگز نظر بمالی و جاهی نکرده ایم

تیغ زبان ماست که عالم گرفته است
ما فتح کشوری بسپاهی نکرده ایم

یارب چرا شدست سیه روزگار ما
ظلمی بهیچ خانه سیاهی نکرده ایم

ما را ز دهر نیست فضولی تمتعی
زین باغ میل برگ گیاهی نکرده ایم