هرگز غم خرابی عالم نمی خوریم
عالم اگر خراب شود غم نمی خوریم

بیش و کم زمانه بر ما برابرست
ما غصه زیاد و غم کم نمی خوریم

منت نمی بریم پی روزی از شهان
جامی بمنت ار بدهد جم نمی خوریم

دم نیست کز غم لب لعل تو جام جام
خونابها ز دیده پر نم نمی خوریم

گشتیم گر چه خاک ز ما سر چه می کشی
از ما چه می گریزی آدم نمی خوریم

هر دم ز دهر روی بما می نهد غمی
بی وجه ما شراب دمادم نمی خوریم

در خوردن غم تو فضولی شریک ماست
هر غم که می رسد ز تو بی هم نمی خوریم