هوش مصنوعی: این متن شعری است که به واقعه کربلا و شهادت امام حسین (ع) و یارانش اشاره دارد. شاعر از غم و اندوه این حادثه سخن می‌گوید و به ظلم‌هایی که بر شهیدان کربلا رفته است، اعتراض می‌کند. همچنین، شاعر به فضیلت پیروی از شهیدان کربلا اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق مذهبی و تاریخی است و ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به صحنه‌های غمگین و ظلم ممکن است برای گروه‌های سنی پایین مناسب نباشد.

شمارهٔ ۳۸۳

پی ماتم میان انجمن ای ماه جا کردی
ز غیرت باز بر من شهر را ماتم سرا کردی

مرا گفتی مکن افغان که فردا خواهمت کشتن
شب قتلست منعم از فغان کردن چرا کردی

چه بود از خاک آن در دور کردی کشتگانت را
شهیدان را چرا بیرون ز خاک کربلا کردی

زدی در رنگ ماتم گاه بر سر گاه بر سینه
رساندی ظلم تا حدی که بر خود هم جفا کردی

شدی عاشوریان را شمع محفل چون نمیرم من
چه باشد بهتر از مردن تو چون میل عزا کردی

بگریه آب دادی سبزه خاک شهیدان را
اسیران بلا را کشته تیغ وفا کردی

فضولی در ره او کشته تیغ جفا گشتی
عفاک الله شهید کربلا را اقتدا کردی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۸۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۸۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.