ای غره بر لطافت حسن و جمال خود
آیا چرا جنون تو بر عقل غالب است

شان تو مستعد کمالات معنوی
ذات تو مستحق علو مراتب است

در قید حسن صورت فانی چه فایده
کسب کمال کن که ترا آن مناسب است

گیرم که صبح روز جوانیست حسن تو
نور بقا مجوی ز صبحی که کاذب است