هوش مصنوعی:
شاعر از عشق و دلبستگی خود به چیزی می‌گوید که در نهایت باعث رنجش شده است. روزگار با دیدن شدت علاقه‌ی او، آن را از وی گرفته و دلش را با درد فراق سوزانده است. این متن به عنوان مجازاتی برای دلبستن به چیزی که مال خودش نبوده، توصیف شده است.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و بیشتر مناسب نوجوانان و بزرگسالانی است که توانایی تحلیل تجربیات عاطفی و اجتماعی را دارند.
شمارهٔ ۳۰
بر هر چه دل نهادم و گشتم اسیر آن
چون اشتداد الفت من دید روزگار
از من ربود و سوخت دلم را بداغ هجر
گفت این سزای آنکه نهد دل بمستعار
چون اشتداد الفت من دید روزگار
از من ربود و سوخت دلم را بداغ هجر
گفت این سزای آنکه نهد دل بمستعار
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
