هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی است که به موضوعاتی مانند عشق، خرابات (نماد دنیای مادی و فانی)، زهد و ریا، وحدت وجود، و زیبایی‌های معنوی می‌پردازد. شاعر با نگاهی انتقادی به زاهدان مغرور، بر اهمیت کشف حقیقت و تجلی زیبایی در همه چیز تأکید می‌کند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در متن برای درک نوجوانان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از اشارات انتقادی به مسائل اجتماعی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۸۴

در کوی خرابات مناجات توان کرد
در طور لقا عیش خرابات توان کرد

گر بازی شطرنج خط و خال تو این است
لیلاج جهان را به رخت مات توان کرد

ای زاهد مغرور به طاعت مکن افغان
شیخی به چنین کشف و کرامات توان کرد

گر مرکب تحقیق توانی به کف آری
سیاره صفت سیر سماوات توان کرد

تا کی سخن از خرقه و سجاده و پرهیز
ارشاد بدین کهنه خرافات توان کرد

کی بر سر بازار خرابات مغان خرج
سیم دغل از توبه و طامات توان کرد

روی تو به خوبی نه بدان مرتبه دیدم
کاندیشه حسنش به خیالات توان کرد

گر دیده تحقیق بود درک تجلی
از چهره هر ذره ذرات توان کرد

دادند نشان رخت آن زمره که گفتند
سجده ز برای صنم و لات توان کرد

چون پیش نسیمی صفت و ذات یکی شد
کی فرق میان صفت و ذات توان کرد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.