هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی است که به مفاهیمی مانند تجلی حق، نور الهی، عشق به معبود، و رهایی از تعلقات دنیوی می‌پردازد. شاعر از زبان نمادین و استعاری برای بیان ارتباط انسان با خدا و کشف حقیقت استفاده می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار خواهد بود. همچنین استفاده از اصطلاحات تخصصی و نمادین نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۰۵

روح القدس از کوی خرابات برآمد
مشتاق تجلی به مناجات برآمد

خورشید یقین از افق غیب عیان شد
انوار حق از مطلع ذرات برآمد

سلطان ابد سنجق منصور برافراخت
«الحق أنا» از ارض و سماوات برآمد

ای مصحف حق روی تو آن آیت نور است
از سی و دو حرفش علم ذات برآمد

جز روی تو ای آینه صورت رحمان
بر وجه که این شکل و علامات برآمد

ای عابد حق واقف از آن نور خدا شو
کز صورت و روی وثن و لات برآمد

گر منتظر وعده دیدار کلیمی
ای چله نشین وعده میقات برآمد

ای شغل تو در خرقه همه شعبده بازی
زین تخم که کشتی چه کرامات برآمد

بر تخت وجود آن که نشد شاه حقیقی
از عرصه اش آوازه شهمات برآمد

المنه لله که ز حق حاجت رندان
بی توبه سالوسی و طامات برآمد

مقصود نسیمی ز دو عالم همه حق بود
مقصود میسر شد و حاجات برآمد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.