هوش مصنوعی: این متن به موضوع توحید و راه رسیدن به حقیقت الهی می‌پردازد. اشاره می‌کند که برخی با تقلید و تلاش ظاهری هرگز به حقیقت نرسیدند، در حالی که عاشقان واقعی با چشیدن باده توحید در بزم ازل، به حقیقت پیوستند. مردان خدا با مرگ از خود و اتصال به حق، جاویدان می‌مانند. همچنین تأکید می‌شود که این راه با تلاش معمولی قابل پیمودن نیست، بلکه نیاز به جذبه الهی دارد.
رده سنی: 18+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با مباحث الهیاتی دارد. همچنین استفاده از استعاره‌ها و نمادهای عرفانی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۱۱۲

تقلید روان از ره توحید بعیدند
زان است که هرگز به حقیقت نرسیدند

ره در حرم کعبه مقصود نبردند
هرچند در این بادیه هر سوی دویدند

در گفت و شنیدند و طلبکار همه عمر
وین طرفه که همواره در این گفت و شنیدند

آن شاهد گلچهره ز رخ پرده برانداخت
وین کوردلان رنگی از آن چهره ندیدند

مستان الستند کسانی که از این جام
در بزم ازل باده توحید چشیدند

مردان خدا زنده جاوید بمانند
زان روح الهی که در ایشان بدمیدند

زنده به خدایند چو از خویش بمردند
پیوسته به حقند چو از خویش بریدند

پیری طلبی، راه مریدی سپر اول
پیران جهان جمله در این راه مریدند

این راه به کوشش نتوان یافت نسیمی
از جذبه که را تا به سوی خویش کشیدند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.